Historia Dworca Kolejowego w Lubinie Historia Kolej Lubin Wiadomości by rs - 5 września 20205 września 20203 Udostępnij313 313UdostępnieniaPo dworcu PKP dziś pozostały perony i płot. Ale ma piękną, sięgającą dwa wieki wstecz historię! Wypadałoby, więc w kilku słowach przedstawić jego historię… Kleinbahnstrecke Kotzenau-Lüben(kolej z Lubina do Chocianowa) miała następujące przystanki: Kotzenau – Kąt – Groß Kotzenau (stacja Charlottenthal) – Seebnitz – Braunau – Niedergläsersdorf – Obergläsersdorf – Mittel-Oberau – Ober-Oberau – Lüben Budowę Dworca Kolejowego w Lubinie rozpoczęto w roku 1867, a już w 1869 nastąpiło uroczyste otwarcie. Lubin potrzebował nowoczesnego dworca, ponieważ wtedy w mieście prężnie rozwijało się wiele gałęzi przemysłu. Działała duża cukrownia, mleczarnia, tartak, wiele innych małych zakładów, a miasto posiadało wielkie koszary szwoleżerów. Budowa dworca była, więc nieodzowna. Stacja Lüben, widziana z boku miasta. Zbudowany w 1869 roku. Dworzec wybudowano na minimalnym podwyższeniu, sztucznie usypanym wzmocnieniu z tłucznia, aby umocnić teren pod tak duży budynek. A związane to było z tym, że teren, na którym miał stanąć dworzec był lekko podmokły. Technologia był klasyczna jak na środek XIX wieku i miejsce, w jakim dworzec powstawał. Dworzec wybudowano piękny, piętrowy z czerwonej cegły, z dużymi oknami, wygodnym wejściem (podwójne drzwi), oraz lekko spadzistym dachem( tutaj zaoszczędzono na materiałach- kładąc zamiast dachówki, blaszany dach na lekkiej drewnianej konstrukcji). W dworcu znajdowała się duża przestronna poczekalnia, kasy. Wyjście na perony było zadaszone – lekka drewniana konstrukcja z daszkiem z blachy. Wokół dworca posadzono krzewy pnące, oraz powieszono wiele doniczek z kwiatami. Plac przed dworcem wybrukowano, aby ułatwić dojazd dla dorożek ( nie było jeszcze automobili), a na szczycie budynku powieszono zegar. Na piętrze również dla wygody pasażerów umiejscowiono Restaurację. Po prawej stronie znajduje się hotel Prinz Wilhelm. Widoki od strony kolejowej. Pierwszy remont dworca, peronów, oraz przyległego placu wykonano ok. 1909 roku. Podwyższono wtedy perony, dobudowano budkę dróżnika, a przed dworcem na potężnie wyglądającym słupie zainstalowano potrójną lampę – oświetlającą cały teren. Hucznie otwarto Restaurację II klasy Oskara Raupacha- działała, aż do końca wojny. Kolejny remont przeprowadzono ok. 1960 roku. Dworzec otynkowano, zmieniono wygląd okien na prostokątne, spłaszczono kształt dachu, dodano neon: „Lubin Górniczy”, w bryłę budynku w nowym miejscu wbudowano elektroniczny, komunistyczny zegar. Całkowicie zmieniono kształt wnętrza- w stylu wczesnego socjalizmu. Stacja Lüben około 1910 r. Jedyna znana mapa wydawnictwa Friedrich Kirchner, Papier- & Buchhandlung Lüben. 1941 Widok z dolnej stacji Bahnhofstraße na dworzec. Elektryczne latarnie zastąpiły lampy gazowe. Dzięki Wolfgangowi Wersichowi na zdjęcie oddziału żołnierzy na dworcu kolejowym w Lüben. Niestety bez dodatkowych informacji. Niemniej jednak wpisany został pismo polowe z 8 października 1943 r. Z Günter Stegmann (urodzony w 1923 r. W Berlinie, 1943 r. Do Fliegerausbildung w Lüben). http://www.lueben-damals.de/kleinbahn.html http://lubin-nasza-przyszloscia.pl Autor:Marcin Owczarek (2011r.) Czytajcie także: Linia kolejowa nr 319 Lubin Górniczy – Chocianów
